2. เห็นให้มากกว่าที่เห็น
การสร้างความคิดแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์
วิธีที่มีประโยชน์มากที่สุดวิธีหนึ่งก็คือการคิดด้วยภาพ
ซึ่งเป็นวิธีนี้มีประสิทธิภาพในการแก้ปัญหาที่รูปร่าง
หรือรูปแบบที่มีความเกี่ยวข้อง
พิจารณาตัวอย่างต่อไปนี้ เพื่อพัฒนาทักษะความคิดสร้างสรรค์ด้วยภาพ
จากภาพ
คำถามที่มักจะพบเสมอคือ “ ภาพที่เห็นเป็นแจกัน
หรือ เป็นบางส่วนของใบหน้าคนสองคน “ สำหรับคนที่จิตใจมีความยืดหยุ่นจะเห็นได้ทั้งสองแบบ แต่จุดประสงค์ของการฝึกนี้ก็คือพยายามมองให้เห็นภาพในรูปแบบต่างๆ
ที่เป็นไปได้ให้ได้มากที่สุด
มองจากจุดที่แตกต่าง มองในมุมที่แตกต่างตามต้องการ แล้วลองตรวจสอบกับรายชื่อด้านล่าง
ซึ่งบางรายการอาจจะดูเหมือนไกลจากความจริง แต่ขอให้จำไว้ว่าความคิด
คือการใช้จินตนาการได้อย่างไม่มีขอบเขต
คำตอบ :
1. ทั่งตีเหล็ก
2. เสาสะพานลอยบนทางหลวง
3. แก้วแชมเปญ
4. ม้านั่งสำหรับเล่นเปียโน
5. ตึกสูงที่ยอดตึกมีภัตตาคารหมุน
6. เครื่องจับเวลาเป็นนาที
7. ใบพัด
8. ตัวหมากรุกสากล “ ปราสาท “
( เดินเหมือน “ เรือ “
ของหมากรุกไทย )
9. พานใส่ผลไม้
10. อ่างอาบน้ำสำหรับนก
11. แหวนยางสำหรับร้อยสายไฟฟ้าผ่านโลหะ
12. ถ้วยสำหรับใส่เหล้าองุ่นในงานพิธีทางศาสนาคริสต์
13. ช่องที่เป็นรูกุญแจที่ประตู
14. แม่พิมพ์สำหรับการอัดขึ้นรูป
15. แม่แรงยกของด้วยการขันสกรู
16. หัวลูกศรกำลังจะเข้าไปในวัตถุ
17. รถยนต์พอนทิแอค ( ปอนเตี๊ยก – Pontiac ) สองคันหันหน้ารถเข้าหากัน
18. ผู้หญิงสองคนนั่งหันหลังพิงกันและจับห่อของที่วางอยู่บนหัว
3. เรื่องเล็กๆ
น้อยๆ ที่ยังทำไม่เสร็จ
ผู้แก้ปัญหาที่มีความคิดสร้างสรรค์ไม่ควรกำหนดปัญหาให้แคบเกินไป
เพราะอาจขัดขวางการแก้ปัญหาหรือทำให้การแก้ปัญหามีความล่าช้า ควรเริ่มต้นด้วยการระบุความต้องการอย่างกว้างๆ
เท่าที่จะเป็นไปได้เป็น และหลังจากใช้เวลากับวิธีที่เหมาะสมแล้วยังแก้ปัญหาไม่ได้
ก็ต้องพยายามสร้างแนวคิดใหม่เพื่อหาวิธีที่สามารถใช้ได้
ในอีกนัยหนึ่ง
นักแก้ปัญหาที่ประสบความสำเร็จน้อยจะยังคงพยายามทำในทิศทางเดิมแม้ว่าจะมีความยากลำบากก็ไม่ยอมจำนน
พวกเขาถูกจำกัดความคิดจากการพิจารณาทิศทางใหม่ๆ
เพราะดื้อรั้นมุ่งมั่นอยู่กับความคิดเดิมๆ
ตัวอย่างการแก้ปัญหา ในภาพ คุณยืนอยู่ในห้องพัก คุณจะต้องจับปลายเชือกของทั้งสองเส้นที่ห้อยลงมาจากเพดาน แต่เมื่อคุณจับปลายเชือกเส้นหนึ่งไว้ ปลายเชือกอีกเส้นหนึ่งจะอยู่ในตำแหน่งที่แม้ว่าคุณจะเหยียดแขนออกไปจนสุดแล้ว มือของคุณก็ไม่สามารถแตะหรือจับเชือกได้
กำหนดให้ห้องโล่งทั้งหมด และมีเพียงสิ่งของปกติที่มักจะมีในกระเป๋าเสื้อหรือกระเป๋าถือของคุณเท่านั้น คุณจะแก้ปัญหานี้ได้อย่างไร
คนส่วนใหญ่จะเห็นเป็นเรื่องยากลำบากที่จะเข้าถึงเส้นเชือก
นั่นเป็นเพราะว่าพวกเขาระบุปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเองว่า
" ฉันจะไปถึงเชือกเส้นที่สองได้อย่างไร
" ผลจากมุมมองนี้คือการแก้ปัญหาโดยพยายามให้เชือกเส้นใดเส้นหนึ่งยาวกว่าเดิม แต่จาก " ข้อกำหนด " ของปัญหานี้ทำให้การแก้ปัญหาด้วยวิธีดังกล่าวเป็นไปไม่ได้
แต่ถ้าคุณกำหนดปัญหาเป็น " ฉันและเชือกจะมาถึงกันได้อย่างไร " คุณก็จะได้วิธีการแก้ปัญหาแบบอื่นๆ ขึ้นมา
สำหรับปัญหานี้จะเห็นได้ว่ามีความยากลำบากที่จะเอื้อมไปให้ถึงเชือกเส้นที่สอง แต่ถ้าคุณผูกวัตถุขนาดเล็ก เช่น กุญแจ หรือแหวน ที่ปลายเชือก จากนั้นก็แกว่งเชือกให้เป็นเหมือนลูกตุ้ม คุณก็จะสามารถคว้ามันไว้ได้ ในขณะที่อีกมือหนึ่งยังคงจับปลายเชือกเส้นที่สองอยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น